Peygamberimizi (s.a.v.) ilk emziren sütannesi Ebu Leheb'in cariyesi Süveyba Hatundur. Peygamber ilk sütannesi olan Süveybe Hatun'u hiç unutmamıştır. Mekke'de bulunduğu sürece onunla illgilenmiş, ona hediyeler götürmüştür. Hicret ettikten sonra da sütannesine Medine'den hediye olarak türlü kıyafetler ve takılar göndermiştir. Süveybe Hatun aynı zamanda peygamberimizin çok sevdiği amcası, şehitlerin efendisi Hz. Hamza'nın da (r.a.) sütannesidir.
Efendimizin diğer sütannesi ise Halime Hatun'dur. Peygamber Efendimiz ona"Benim annem, benim annem" diye seslenir, hürmet ve muhabbetle muamele eder, bir isteği olursa yerine getirmek için elinden geleni yapardı. Hz. Peygamber'in yakınlarına olan vefa ve merhametinin bir örneği de sütkardeşşi Şeyma Hatun'a gösterediği yakınlıktır. Hicretten sekiz yıl sonra yapılan Huneyn Savaşı'nda Şeyma Hatun esir düşer. Onu fark eden Efendimizin gözleri dolar. Sütkardeşine şefkatle "Hoşgeldin" diyerek oturması için mübarek cübbesini yere serer. Daha sonra sütannesini ve babasını sorar. İkisinin de vefat ettiğini öğrenince Şeyma Hatun'a "İstersen sevgi ve saygıyla yanımda kal, istersen yararlanacağın mallar verip seni kavmine göndereyim" buyurur. Şeyma Hatun da bu şefkatli muamele neticesinde İslam ile şereflenerek Peygamber'in yanından ayrılıp memleketine döner.