Hz. Abdullah b. Amr es-Sadi (r.a.) anlatıyor:
Hilafeti zamanında Hz. Ömer'in (r.a.) yanına geldim. Hz. Ömer bana:
"Duyduğuma göre müslümanların bazı işlerini yapmayı üzerine almışsın ama ücret almıyormuşsun. Bu doğru mu?" diye sorunca "Evet" diyerek cevap verdim. Bunun üzerine Hz. Ömer:
"Neden almıyorsun?" dedi.
"Benim atlarım, kölelerim var. Halim vaktim yerindedir. Hizmetimin karşılığının müslümanlara sadaka olmasını arzuluyorum" diye yanıtladım.
Hz. Ömer: "Hayır, böyle yapma. Çünkü ben de bir ara senin gibi düşünmüştüm. Resulullah (s.a.v.) bana ikramda bulunuyordu. Ben: 'Bunu benden daha muhtaç olanlara verin' diyordum. Hatta bir defasında bana epey bir mal verilmişti. Ben yine: 'Ya Resulullah! Bunu benden daha muhtaç bir kimseye verseniz' demiştim de Resulullah şöyle buyurmuşlardı:
'Önce sen bunu al, kendi malın yap, sonra sadaka olarak kendin ver. İstemeden ve beklemeden sana bir mal gelirse al. Aksi halde alma. Bu huyu da terk et' buyurdu."
(Buhari, Ahkam:17; Müslim, Zekat:111)