Hz.Ömer r.a. 'ın oğlu Hz.Abdullah r.a. anlatıyor:
Savaşların birinde Allah Resulü ile beraberdik. Yolumuz bir kavme uğramıştı. Peygamberimiz s.a.v. onlara sordu:
"Siz kimsiniz?" Onlar da "Müslümanız" diyerek cevap verdiler. Az ötede bir kadın, ocak yakmakla meşguldü. Oğlu da yanındaydı. Ocağın alevi yükselince kadın, çocuğun elinden tutarak, onu ocaktan uzaklaştırdı. Sonra Resulullah'ın yanına geldi ve sordu:
"Sen Allah'ın Resulü değil misin?"
"Evet" dedi peygamberimiz.
"Annem, babam sana feda olsun ey Allah'ın Resulü. Allah merhametlilerin en merhametlisi değil mi?"
"Evet" dedi peygamberimiz.
"Yüce Allah kullarına annenin evladına olan şefkatinden daha merhametli değil mi?"
"Elbette" dedi peygamberimiz.
Kadın o zaman asıl öğrenmek istediğini sordu:
"Anne çocuğunu ateşe atmaz!"
Bunun üzerine Resulullah ağladı. Sonra kadına şöyle dedi:
"Allah hak yolundan sapmış, Allah'a itaatten inatla yüz çevirmiş ve "La ilahe illallah" demekten kaçınmış azgın kullarından başkasına azap etmeyecektir"