Allahü Teala, mümin kulunu bir sıkıntıya uğratıp, sonra ona afiyet verince, bu o kulun geçmiş günahları için kefaret olur. Allahü Teala facir yani mümin olmayan bir kuluna dert verip veya bir sıkıntıya düşürüp, sonra ona afiyet verirse, bu kişi, sahibi tarafından önce bağlanan, sonra da salıverilen deve gibidir. Çünkü deve, kendisini niçin bağladıklarını ve salıverdiklerini bilmez.