Resulullah (sav) buyurdular ki: 'Bir adam vardı, (günah isteyerek nefsine zulmetmekte) çok ileri idi. Ölüm gelip çatınca oğullarına dedi ki: 'Ben ölünce, cesedimi yakın, külümü iyice ezin ve rüzgarın önünde saçın, Allah`a yemin olsun, eğer Rabbim beni bir yakalarsa hiç kimseye vermediği azabı verir! ' Ölünce, bu söylediği ona yapıldı. Allah da arz`a emrederek: 'Sende ondan ne varsa bana toplayıver! ' dedi. Arz da topladı. Adam ayakta duruyordu. 'Sen böyle bir vasiyeti niye yaptın? ' diye Rabb Teala sordu. 'Senden korktuğum için ey Rabbim' cevabını verdi. Allah Teala hazretleri bu cevap üzerine onu affetti.'
Kütübü Sitte
Konu : Af Ve Mağfiret Hakkında
Ravi : Ebu Hüreyre
HadisNo : 4147