Hz. Abdullah b. Mes’ûd (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Ağıt ve
çığlıklarla ölüm haberi yaymayın çünkü bu cahiliyye dönemi adetlerindendir.”
(İbn Mâce, Cenaiz: 51; Nesâî, Cenaiz: 15)
Tirmîzî: Abdullah hadisi hasen garibtir.
Hz. Huzeyfe b. Yemân (r.a.)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: “Ben öldüğüm zaman benim
öldüğümü kimseye bildirmeyin çünkü na’y olabileceğinden korkarım çünkü Rasûlullah (s.a.v.)’den
na’yı yasakladığını işittim.” (İbn Mâce, Cenaiz: 14)
Not: “Na’y; Ağıt ve çığlıklarla ölüm haberi ilan etmek demektir.”
Abdullah b. Mes’ûd (r.a.)’den rivâyet edildiğine göre Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
“Ölüm ve benzeri sıkıntılar anında yaka paça yırtan yanaklarını döven ve cahilce bağırıp
çağıranlar bizden değildir” (Buhârî, Cenaiz: 45; İbn Mâce, Cenaiz: 14)
Ebû Hüreyre (r.a.)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:
“Ümmetimde dört özellik cahiliyye adetlerinden olup onları pek bırakmak istemezler. 1- Ölünün
arkasından yüksek sesle ağlamak. 2- İnsanların şeref ve neseplerine dil uzatmak. 3- Bulaşıcılık (ki
bir deve uyuz oldu, yüz deveyi uyuz yaptı, ilk deveyi kim uyuz yaptı?) 4- Yıldızlardan yağmur ve
hava şartları hakkındaki tahminler. (falan yıldız vasıtasıyla bize yağmur yağdırıldı gibi
sözler.)” (Tirmîzî rivâyet etmiştir.)
Tirmîzî: Bu hadis hasendir.