İmam-ı Rabbani Hz. buyurdular ki:
"Dünyadan çıkmadan önce, kalbinden dünya sevgisini çıkar. Dünya lezzetlerine aldanmayan, cennet nimetlerine kavuşur. İki alemde aziz ve muhterem olur. Dünya haraptır, şerbetleri seraptır. Nimetleri zehirli, sefaları kederlidir. Bedenleri yıpratır. Emelleri arttırır. Kendini kovalayandan kaçar, kaçanı kovalar. Dünya bala, içine düşenler sineğe benzer. Nimetleri geçici, halleri değişicidir. Kendini bilen bir kişinin dünyaya düşkün olmasına şaşılır. Şakiler dünyaya sarılır. Saidler baki olana sarılır. Bedeninle dünyada ol, kalbinle ahireti bul! Nefsinin arzularını terk eden pak olur, afetlerden selamet bulur. Dünyayı anlayan, ondan sakınır, ondan sakınan, nefsini tanır. Nefsini tanıyan Rabbini bulur. Mevlasına hizmet edene dünya hizmetçi olur. Dünya insanın gögesine benzer. Kovalarsan kaçar, kaçarsan seni kovalar. Dünya aşıkların mihnet yeridir. Lezzetlerine aldanmayanlarına, nimet yeridir. İbadet edenlere kazanç yeridir. İbret alanlara hikmet yeridir. Ana rahmine nispetle cennet gibidir. Ahirete nispetle çöplük gibidir."
**********************
"Hüzün dalgası çarptıysa bir insanın yüreğine ya Mevlasını özlemiştir ya da Mevlası onu… Mevlayı özleyen gönül ya hüznü bekler ya da hüzündedir.
Bela, gam ve keder Mevlanın sevdiklerine gösterdiği kamçıdır. Vurdukça kendine çeker." (İmam-ı Rabbani)
**********************