1.
[25:18] | ḳâlû sübḥâneke mâ kâne yembegî lenâ en netteḫiẕe min dûnike min evliyâe velâkim metta`tehüm veâbâehüm ḥattâ nesü-ẕẕikr. vekânû ḳavmem bûrâ. |  قالوا سبحانك ما كان ينبغي لنا أن نتخذ من دونك من أولياء ولكن متعتهم وآباءهم حتى نسوا الذكر وكانوا قوما بورا
قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا |
|---|
| Elmalılı | Onlar: "Sübhansın seni tenzih ederiz. Seni bırakıp da senden başka dostlar edinmek bize yaraşmaz; fakat sen onlara ve atalarına o kadar nimet verdin ki, sonunda seni anmayı unuttular ve helaki hak eden bir kavim oldular." derler. |
| Y. Ali | They will say: "Glory to Thee! not meet was it for us that we should take for protectors others besides Thee: But Thou didst bestow, on them and their fathers, good things (in life), until they forgot the Message: for they were a people (worthless and) lost."
|
| Words | | قالوا - They say,| سبحانك - "Glory be to You!| ما - Not| كان - it was proper| ينبغي - it was proper| لنا - for us| أن - that| نتخذ - we take| من - besides You| دونك - besides You| من - any| أولياء - protectors.| ولكن - But| متعتهم - You gave them comforts| وآباءهم - and their forefathers| حتى - until| نسوا - they forgot| الذكر - the Message| وكانوا - and became| قوما - a people| بورا - ruined."| |
| Pickthal | They will say: Be Thou Glorified! it was not for us to choose any protecting friends beside thee; but Thou didst give them and their fathers ease till they forgot the warning and became lost folk. |
| Arberry | They shall 'Glory be to Thee! It did not behove us to take unto say, ourselves protectors apart from Thee; but Thou gavest them and their fathers enjoyment of days, until they forgot |
| Shakir | They shall say: Glory be to Thee; it was not beseeming for us that we should take any guardians besides Thee, but Thou didst make them and their fathers to enjoy until they forsook the reminder, and they were a people in perdition, |
| Free Minds | They said: "Glory be to You, it was not for us to take besides You any allies; indeed You gave them and their fathers luxury until they forgot the remembrance, and they were a lost people." |
| Qaribullah | They will answer: 'Exaltations to You. We should not have taken others for a guardian, but You gave them and their fathers enjoyment until they forgot Your Remembrance and they were a destroyed nation. ' |
| Asad | They will answer: "Limitless art Thou in Thy glory! It was inconceivable for us to take for our masters anyone but Thyself! [Sc., "and so it would have been morally impossible for us to ask others to worship us". On the other hand, Ibn Kathir understands the expression "for us" (lana) as denoting "us human beings" in general, and not merely the speakers - in which case the sentence could be rendered thus: "It is not right for us [human beings] to take...", etc. In either case, the above allegorical "question-and-answer" - repeated in many variations throughout the Quran - is meant to stress, in a dramatic manner, the moral odiousness and intellectual futility of attributing divine qualities to any being other than God.] But [as for them -] Thou didst allow them and their forefathers to enjoy [the pleasures of] life to such an extent that [This is the meaning of hatta (lit., "till" or "until") in the present context.] they forgot all remembrance [of Thee]: for they were people devoid of all good." |
| Diyanet Vakfı | Onlar: Seni tenzih ederiz. Seni bırakıp da başka dostlar edinmek bize yaraşmaz; fakat sen onlara ve atalarına o kadar bol nimet verdin ki, sonunda (seni) anmayı unuttular ve helaki hak eden bir kavim oldular, derler. |
| Diyanet | Onlar: "Haşa; Seni bırakıp başka dostlar edinmek bize yaraşmaz; fakat Sen onlara ve babalarına nimetler verdin de sonunda Seni anmayı unuttular ve helaki hak eden bir millet oldular" derler. |
| Edip Yüksel | "Sen yücesin, senin yanında kimseyi veliler kabul etmek bize yakışmaz. Fakat, sen onlara ve atalarına nimetler bağışladın. Nihayet, onlar mesajı unutup yozlaşan bir toplum oldular," diye karşılık verdiler. |
| Suat Yıldırım | Onlar şöyle cevap verirler: “Sübhansın! Yüceler Yücesisin! Senden başka dost edinmeyi düşünmek bize yaraşan şey değildir. Ne var ki Sen onları ve babalarını, nimetlerine mazhar edip ömür vererek yaşatınca onlar Sen'i anmayı unuttular ve helâke müstahak bir güruh haline geldiler.” [34,40-41; 46,5-6] |
| Yaşar Nuri Öztürk | Derler ki: "Tespih ederiz seni; seni bırakıp da başka dostlar edinmek bize yaraşmazdı. Ama sen onları ve atalarını öylesine nimetlendirdin ki, zikiri/Kur'an'ı unuttular ve helâke giden bir topluluk oldular." |
| Abdulbaki Gölpınarlı | Diyecekler ki: Tenzih ederiz seni, senden başka dost ve yardımcı kabul etmek bize yaraşmaz; fakat sen, onları da, atalarını da nimetler vererek yaşattın, sonunda seni anmayı unuttular ve helake müstahak bir topluluk oldular. |
| Ali Bulaç | Derler ki: "Sen Yücesin; Senin dışında başka veliler edinmemiz bize yakışmaz, ancak onları ve atalarını Sen meta verip yararlandırdın, öyle ki (Senin) zikri(ni) unuttular ve böylece yıkıma uğrayan bir kavim oldular." |
| Süleyman Ateş | Derler ki: "Senin şanın yücedir, senden başka veliler edinmek bize yaraşmaz. Fakat sen onları ve atalarını ni'met verip yaşattın, (bolluk içinde dünyaya daldılar da seni) anmayı unuttular ve helaki hak eden bir topluluk oldular. |
| Önceki [25:17]< >[25:19] Sonraki |
