1.
[28:15] | vedeḫale-lmedînete `alâ ḥîni gafletim min ehlihâ fevecede fîhâ racüleyni yaḳtetilân. hâẕâ min şî`atihî vehâẕâ min `adüvvih. festegâŝehü-lleẕî min şî`atihî `ale-lleẕî min `adüvvihî fevekezehû mûsâ feḳaḍâ `aleyh. ḳâle hâẕâ min `ameli-şşeyṭân. innehû `adüvvüm müḍillüm mübîn. |  ودخل المدينة على حين غفلة من أهلها فوجد فيها رجلين يقتتلان هذا من شيعته وهذا من عدوه فاستغاثه الذي من شيعته على الذي من عدوه فوكزه موسى فقضى عليه قال هذا من عمل الشيطان إنه عدو مضل مبين
وَدَخَلَ الْمَدِينَةَ عَلَى حِينِ غَفْلَةٍ مِّنْ أَهْلِهَا فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلَانِ هَذَا مِن شِيعَتِهِ وَهَذَا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِن شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ فَوَكَزَهُ مُوسَى فَقَضَى عَلَيْهِ قَالَ هَذَا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُّضِلٌّ مُّبِينٌ |
|---|
| Elmalılı | Musa, halkının habersiz olduğu bir sırada şehre girdi. Orada, biri kendi tarafından diğeri düşman tarafından olan iki adamı birbirleriyle döğüşür buldu. Kendi tarafı olan, düşmana karşı ondan yardım diledi. Musa da ötekine bir yumruk indirip onun ölümüne sebep oldu. "Bu, şeytan işidir. O, gerçekten saptırıcı, apaçık bir düşmandır" dedi. | | Y. Ali | And he entered the city at a time when its people were not watching: and he found there two men fighting,- one of his own religion, and the other, of his foes. Now the man of his own religion appealed to him against his foe, and Moses struck him with his fist and made an end of him. He said: "This is a work of Evil (Satan): for he is an enemy that manifestly misleads!"
| | Words | | ودخل - And he entered| المدينة - the city| على - at| حين - a time| غفلة - (of) inattention| من - of| أهلها - its people| فوجد - and found| فيها - therein| رجلين - two men| يقتتلان - fighting each other;| هذا - this| من - of| شيعته - his party| وهذا - and this| من - of| عدوه - his enemy.| فاستغاثه - And called him for help| الذي - the one who| من - (was) from| شيعته - his party| على - against| الذي - the one who| من - (was) from| عدوه - his enemy,| فوكزه - so Musa struck him with his fist| موسى - so Musa struck him with his fist| فقضى - and killed him.| عليه - and killed him.| قال - He said,| هذا - "This (is)| من - of| عمل - (the) deed| الشيطان - (of) Shaitaan.| إنه - Indeed, he| عدو - (is) an enemy -| مضل - one who misleads| مبين - clearly."| | | Pickthal | And he entered the city at a time of carelessness of its folk, and he found therein two men fighting, one of his own caste, and the other of his enemies; and he who was of his caste asked him for help against him who was of his enemies. So Moses struck him with his fist and killed him. He said: This is of the devil's doing. Lo! he is an enemy, a mere misleader. | | Arberry | And he entered the city, at a time when its people were unheeding, and found there two men fighting; the one was of his own party, and the other was of his enemies. Then the one that was of his party cried to him to aid him against the other that was of his enemies; so Moses struck him, and despatched him, and said, 'This is of Satan's doing; he is surely an enemy misleading, manifest.' | | Shakir | And he went into the city at a time of unvigilance on the part of its people, so he found therein two men fighting, one being of his party and the other of his foes, and he who was of his party cried out to him for help against him who was of his enemies, so Musa struck him with his fist and killed him. He said: This is on account of the Shaitan's doing; surely he is an enemy, openly leading astray. | | Free Minds | And he entered the city unexpectedly, without being noticed by the people. He found in it two men who were fighting, one was from his own race, and the other was from his enemy's. So the one who was from his own race called on him for help against his enemy, whereby Moses punched him, killing him. He said: "This is from the work of the devil; he is an enemy that clearly misleads." | | Qaribullah | And he entered the city unnoticed by the people and found two men fighting, one was of his own party, and the other of his enemies. The one of his party appealed for his help against his enemy, Moses struck and killed him, and said: 'This is the work of satan, he is surely a clear, misleading enemy. | | Asad | And [one day] he entered the city at a time when [most of] its people were [resting in their houses,] unaware of what was going on [in the streets]; [Lit., "at a time of its people's unawareness".] and there he encountered two men fighting with one another - one of his own people, [I.e., of the Hebrews.] and the other of his enemies. And the one who belonged to his own people cried out to him for help against him who was of his enemies - whereupon Moses struck him down with his fist, and [thus] brought about his end. [But then] he said [to himself]: "This is of Satan's doing! Verily, he is an open foe, leading [man] astray!" [Regarding the reference to "Satan's doing", see first half of note on 15:17. In the present instance, verses 16 -17 seem to indicate that it was the Israelite, and not the Egyptian, who had been in the wrong (cf. next note). Apparently, Moses had come to the assistance of the Israelite out of an instinctive sense of racial kinship without regard to the rights and wrongs of the case; but immediately afterwards he realized that he had committed a grave sin not only by killing, however inadvertently, an innocent person, but also by basing his action on a mere tribal - or, as would describe it today, racial or national - prejudice. Evidently, this is the purport of the above Quranic segment of the story of Moses. Its moral has been stressed and explained by the Prophet on many occasions: cf. his famous saying, "He is not of us who proclaims the cause of tribal partisanship (asabiyyah); and he is not of us who fights in the cause of tribal partisanship; and he is not of us who dies in the cause of tribal partisanship" (Abu Daud, on the authority of Jubayr ibn Mutim). When he was asked to explain the meaning of "tribal partisanship", the Prophet answered, it means helping thine own people in an unjust cause" (ibid., on the authority of Wathilah ibn al-Asqa). | | Diyanet Vakfı | Musa, ahalisinin habersiz olduğu bir sırada şehre girdi. Orada, biri kendi tarafından, diğeri düşman tarafından olan iki adamı birbiriyle döğüşür buldu. Kendi tarafından olanı, düşmana karşı ondan yardım diledi. Musa da ötekine bir yumruk vurup ölümüne sebep oldu. (Bunun üzerine:) Bu şeytan işidir. O, gerçekten saptırıcı, apaçık bir düşman, dedi. | | Diyanet | Musa, halkının haberi olmadığı bir zamanda, şehre girdi. Biri kendi adamlarından, diğeri de düşmanı olan iki adamı döğüşür buldu. Kendi tarafından olan kimse, düşmanına karşı ondan yardım istedi. Musa, onun düşmanına bir yumruk vurdu; ölümüne sebep oldu. "Bu şeytanin işidir; çünkü o apaçık, saptıran bir düşmandır" dedi. | | Edip Yüksel | Halkının haberi olmadığı bir sırada kente girmişti. Orada iki adamın kavga ettiklerini gördü; biri onun tarafından (İbrani), diğeri de düşman tarafından (Mısırlı) idi. Tarafından olan adam düşmanına karşı ondan yardım istedi. Bunun üzerine Musa da ötekine bir yumruk indirip işini bitirdi. "Bu şeytanın bir işidir; o bir düşmandır, apaçık bir saptırıcıdır," dedi. | | Suat Yıldırım | Mûsa, bir gün, halkın habersiz olduğu bir sırada şehre girdi.İki adamı, birbiriyle kavga eder vaziyette gördü. Onlardan biri kendi kavminden, öbürü ise düşmanının kabilesinden idi.Hemşehrisi, düşman olana karşı ondan yardım istedi. Mûsa da bir yumruk atıp onu öldürdü. Arkasından: “Bu, dedi, şeytanın işindendir, kötü bir iştir. O gerçekten saptırıcı açık bir düşmandır.” {KM, Çıkış 2,11 vd.} | | Yaşar Nuri Öztürk | Halkının habersiz olduğu bir sırada kente girdi. Orada iki adam buldu, dövüşüyorlardı. Bu, Mûsa'nın halkından, şu da düşmanlarındandı. Kendi halkından olan, düşmanından olana karşı Mûsa'dan yardım istedi. Mûsa ona bir yumruk indirdirip işini bitirdi. Dedi: "Bu yaptığım, şeytanın amellerindendir. İnsanı saptıran açık bir düşmandır o." | | Abdulbaki Gölpınarlı | Halkı, gaflete dalmış, öğle uykusundayken şehre girdi de orada iki adamın kavga etmekte olduğunu gördü; bu, kendi taraftarlarındandı, öbürü, düşmanlarından. Derken, taraftarlarından olan, düşmanlarından olana karşı Musa'dan yardım istedi, o da düşmanlarından olan kişinin göğsüne bir yumruk indirdi de işini bitiriverdi; bu iş dedi, Şeytan'ın işlerinden; şüphe yok ki o, insanı apaçık sapıklığa sevkeden bir düşman. | | Ali Bulaç | (Musa) Halkının haberi olmadığı bir zamanda şehre girdi, orda kavga etmekte olan iki adam buldu; bu kendi taraftarlarından, şu da düşmanlarından. Derken taraftarlarından olan, düşmanlarından olana karşı ondan yardım istedi. Bunun üzerine ona bir yumruk attı ve işini bitiriverdi. (Sonra da:) "Bu şeytanın işindendir; o, gerçekten açıkça saptırıcı bir düşmandır" dedi. | | Süleyman Ateş | Halkının (kendisinden) habersiz olduğu bir sırada şehre girdi, orada biri kendi taraftarlarından, öbürü de düşmanlarından olan iki adamın dövüştüklerini gördü. Kendi taraftarlarından olan, düşmanlarından olana karşı Musa'dan yardım istedi. Musa da ötekine bir yumruk indirip onun işini bitirdi. (Sonra): "Bu dedi, şeytanın işindendir. O, gerçekten apaçık, şaşırtıcı bir düşmandır." | | Önceki [28:14]< >[28:16] Sonraki |
|
